شب یلدا در اشعار و ادبیات کشورمان نیز تاثیرات بسیاری را داشته؛ چرا که در اشعار فارسی نیز تاریکی و ظلمت شب یلدا استعاره از دوری و فراق یار یا به همان تاریکی تشبیه شده، بسیار به کار رفته است برای شناخت بیشتر این واژه در ادبیات کشورمان، باکجارو همراه باشید.

درباره ریشه شناسی واژه یلدا چند دیدگاه وجود دارد. دیدگاه نخست همان دیدگاه رایج است که آن را واژه‌ای سریانی می‌داند. نظر به این که سریانی و عربی یکی از زیرشاخه های زبان آرامی هستند و با توجه به هم ریشه بودن واژه سریانی یلدا با واژه‌های عربی «ولادت»، «تولد»، «میلاد»، «یلد» و «یولد» و... این دیدگاه طرفداران بیشتری دارد و منطقی تر به نظر می‌رسد.

دیدگاه دیگر را گیتی پورفاضل به نگارنده می‌گوید و یلدا را واژه‌ای اوستایی می‌داند. او می‌گوید که یلدا از دو بخش یل + دا تشکیل شده است. یل یا ییل در اصل «یئیریه» اوستایی به معنای سال است که با گذشت زمان واج «ر» به «ل» دگرگون شده و ییل گردیده و در زبان های لاتین هم Year به معنی سال است و «دا» که امروز «دی» می‌گوییم به معنی روشنایی و نورانی است و در زبان انگیسی نیز Day به معنی روز است. پس یلدا به معنی «روشنایی سال» است.

اما روشن است که تاکنون در متون اوستایی به چنین ترکیبی (یلدا) دست نیافته‌ایم. دی در اوستا «دَئوش» یا «دَدوش» و در پهلوی «داتار» برابر با دادار و آفریدگار است.

دیدگاه دیگر را دکتر محمد حیدری ملایری، اخترشناس ایرانی، طرح می‌کند. او یلدا را واژه‌ای پارسی (به ویژه اشکانی) می‌داند و باور دارد که به خاطر شباهت با آن یلدای سریانی یکسان پنداشته شده است. از دیدگاه دکتر حیدری شاید «یلدا» واژه‌ای ایرانی باشد، تشکیل شده از دو بخش «یل» و «دا».

از دیدگاه دکتر حیدری ملایری، «یل» به معنای پهلوان، دلیر و جنگاور است و نمونه کاربرد آن در زبان پارسی فراوان است. این واژه در پارسی میانه هم دیده می‌شود اما پیش از آن هنوز ریشه‌اش روشن نیست. از سوی دیگر ایزد مهر خدای جنگاوران نیز بوده است.

او می‌افزاید:

دا، می‌تواند کوتاه شده‌ «داد» باشد. یکی از معناهای «داد» در پارسی دری «زمان، دوران و عمر» است. همچنین در زبان لری، «همدا» به معنای «همسن و همسال» به کار می‌رود. جالب آن که در لاتین (و از پی آن، در فرانسوی و انگلیسی) date به معنای تاریخ هم از ریشه‌ داد است. بر پایه این دیدگاه «یلدا» به معنای «زمان ایزد جنگاوران» یا همان شب زایش مهر باشد.

این تنوع جغرافیایی نشان می‌دهد که واژه یلدا در بیشتر مناطق ایران فرهنگی دست کم نزد ادیبان و شاعران واژه‌ای شناخته شده بوده است. با این حال ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه که در حدود سال های ۳۹۱ یا ۳۹۲ هجری قمری نگارش آن را پایان رساند، از جشنی به نام یلدا در میان جشن‌های ایرانیان نام نمی‌برد اما به اهمیت شب میلاد اکبر در تقویم سریانی اشاره می‌کند.

زمان دقیق انقلاب زمستانی یا میلاد اکبر مورد اشاره بیرونی را در کتاب «التنبیه و الاشراف» نوشته «مسعودی» می‌توان دید. مسعودی آنجا که به تقسیمات سال به چهار فصل می‌پردازد، جایی که درباره فصل سوم سال یا پاییز سخن می گوید آخرین شب پاییز را شب پیش از انقلاب شتوی (زمستانی) یا وقتی که به اولین دقیقه «جَدی» درآید یا روز ۲۲ ماه کانون اول سریانی ( برابر با ۲۲ دسامبر یا یکم دی ماه) می‌داند.

پس روشن است که بیرونی زمان میلاد اکبر را از زمان شب میلاد مسیح (۲۵ ماه کانون اول سریانی برابر با ۲۵ دسامبر و برابر با پنجم دی ماه) جدا می‌داند.

چنان که می دانیم منشأ دقیق انتخاب روز ۲۵ ماه دسامبر به عنوان میلاد عیسی مسیح روشن نیست. اما به نظر می‌رسد که این مناسبت به جای جشن «میلاد خورشید شکست ناپذیر» یا «سول اینویکتوس» که به هنگام انقلاب زمستانی (به عنوان نماد نوزایی خورشید) در امپراتوری روم برگذار می‌شد، رایج شد و در واقع کریسمس، صورت «مسیحی شده» آن جشن است. به سخن دیگر مسیحیان جشن انقلاب زمستانی یا میلاد اکبر یا میلاد خورشید را به ۲۵۵ دسامبر منتقل و میلاد مسیح نام گذاشتند.

به هر روی، واژه «یلدا» توسط سرایندگان و نویسندگان پارسی گو پذیرفته شده و در بسیاری از متون ادب فارسی در دوره‌های مختلف تاریخی به گستردگی به کار رفته است. عنصری بلخی، مولوی بلخی، حافظ شیرازی، سعدی شیرازی، عطار نیشابوری، سنایی غزنه‌ای، وحشی بافقی، ناصرخسرو قبادیانی بلخی، منوچهری دامغانی، خاقانی شروانی، انوری ابیوردی، اوحدی مراغه‌ای، خواجوی کرمانی، باباطاهر همدانی، محتشم کاشانی، فروغی بسطامی، عبید زاکانی، امیرخسرو دهلوی، فیض کاشانی، سلمان ساوجی، قاآنی شیرازی، عرفی شیرازی، مهستی گنجوی، صائب تبریزی، و مسعود سعد سلمان شماری از سرایندگانی هستند که واژه یلدا را در سروده‌های خود در معنای مجازی «بلند و تاریک» به کار برده‌اند و زلف یار و شب هجران را از حیث سیاهی و درازی به آن تشبیه کنند.

بر پایه آنچه گفته شد، با توجه به کاربرد واژه یلدا در متون فارسی، شواهدی از به کارگیری این واژه به عنوان مناسبتی از سال، پیش از بیرونی (۳۶۲-۴۴۰ هجری) به دست نیامد و به نظر می‌رسد که نخستین کاربرد یلدا در شعر پارسی را می‌توان در سروده‌های عنصری بلخی (۳۵۰-۴۳۱ هجری) و ناصرخسرو (۳۹۴ - ۴۸۱ هجری) دانست.

چنان که عنصری می‌گوید:

چون حلقه رُبایند به نیزه، تو به نیزه خال از رخ زنگی بربایی شب یلدا

و ناصرخسرو در قصایدش گوید:

قندیل فروزی به شب قدر به مسجد مسجد شده چون روز و دلت چون شب یلدا

پس احتمالا از اواخر سده چهارم هجری به بعد واژه یلدا در ادب فارسی متداول شده است اما این به آن معنی نیست که پیش از آن شب چله یا میلاد اکبر نزد مردم شناخته شده نبود اما نام یلدا برای آن به کار نمی‌رفته است.

حافظ

صحبت حکام ظلمت شب یلداست نور ز خورشید جوی بو که برآید

سعدی

هنوز با همه دردم امید درمانست که آخری بود آخر شبان یلدا را

رباعی عبید زاکانی

ای لعل لبت به دل نوازی مشهور وی روی خوشت به ترک تازی مشغول

بی زلف تو قصه‌ای است ما را مشکل همچون شب یلدا به درازی مشهور

قا آنی

بر من و باران شب یلدا گذشت بس که زلف تو سخن رفت دوش

خواجوی کرمانی

تا در سر زلفش نکنی جان گرامی پیش تو حدیث شب یلدا نتوان کرد

شاعر قرن یازدهم صائب تبریزی که استاد مضامین است زلف یار را به یلدا تشبیه کرده و می‌گوید:

می کند زلف دراز تو با دلهای حزین آنچه با خسته روانان شب یلدا نکند

معزی نیشابوری نیز یار را به شمع فروزان تشبیه کرده که شب طولانی یلدا را روشن کرده است و می‌گوید:

تو جان لطیفی و جهان جسم کثیف است تو شمع فرروزانی و گیتی شب یلداست

فروغی بسطامی

شام هجران تو تشریف به هر جا ببرد در پس و پیش هزاران شب یلدا ببرد

وحشی بافقی

ما حال خویش را بی سرو بی پا نوشته‌ایم روز فراق را شب یلدا نوشته‌ایم

در یکی از غزل‌های هوشنگ ابتهاج شاعر معاصر با تخلص «سایه» آمده است:

ای سایه، سحرخیزان دلواپس خورشیدند زندان شب یلدا بگشاییم و بگریزیم

شاعر در اینجا نگاه تازه‌تری به شب یلدا داشته و نه از زلف یار ونه از شب هجران بهره گرفته است بلکه شب یلدا را زندان تلقی کرده است.

دست آورد این گفتار این که هر دو واژه چله و یلدا از دیرینگی در زبان فارسی برخوردارند و به گواهی کاربرد ویژه، گسترده و ریشه‌دار در زبان فارسی، امروز شناسنامه ایرانی دارند.

واژه چله ریشه در فرهنگ مردم (فولکلور) نواحی مختلف ایران فرهنگی دارد و بازگوکننده تاثیرپذیری زندگی روزانه مردم از فصول مختلف سال از دیرباز تاکنون است.

واژه یلدا نیز ریشه در باورهای مهری دارد و بازگوکننده باور دیرین مهریان به زمان زایش مهر در شب انقلاب زمستانی است.

پس به نظر می‌رسد، حفظ و به کارگیری هر دو ترکیب «شب/ جشن چله» و «شب/ جشن یلدا» که پیوندی دیرینه با فرهنگ ایرانی دارند، بر همه ایرانیان بایسته است و نادیده گرفتن یکی به بهانه اهیمت دیگری، نادرست است.

با مرور کارنامه هزار ساله ادبیات فارسی در می‌یابیم که شاعران پارسی زبان تاکنون در اشعار خود به شب یلدا به عنوان سنتی دیرینه اشاراتی داشته‌اند اما به دلیل طولانی بودن این شب، یلدا در نزد بسیاری از شاعران، تصویری از تاریکی و دشواری فراق داشته است. اما آنچه که از آیین‌ها و اعتقادات ایرانیان برآمده، شب یلدا، شبی عرفانی و ماندگار بوده که لحظه لحظه‌ی ظلمت و تاریکی شب یلدا به تولد نور و روشنی و ادراک آن به واسطه‌ی جشن، شب نشینی و تفال به دیوان حافظ است.

در انتهای مقاله به حکم ادب تفالی به دیوان حافظ خواهیم زد برای دوستداران ادب و فرهنگ ایران زمین و عزیزانی که این مقاله را مطالعه کردند. (غزل ۴۸۱ دیوان حافظ شیرازی )

بشنو این نکته که خود را ز غم آزاده کنی خون خوری گر طلب روزی ننهاده کنی

آخرالامر گل کوزه گران خواهی شد حالیا فکر سبو کن که پر از باده کنی

گر از آن آدمیانی که بهشتت هوس است عیش با آدمی ای چند پری‌زاده کنی

تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی

اجرها باشدت ای خسرو شیرین دهنان گر نگاهی سوی فرهاد دل افتاده کنی

خاطرت کی رقم فیض پذیرد هیهات مگر از نقش پراگنده ورق ساده کنی

کار خود گر به کرم بازگذاری حافظ ای بسا عیش که با بخت خداداده کنی

ای صبا بندگی خواجه جلال الدین کن که جهان پرسمن و سوسن آزاده کنی

جشن‌های کریسمس در گوشه و کنار دنیا با مراسم و غذاهای مختلف برپا می‌شود. هر شهر و کشوری آداب و رسوم و سنت‌های خاص خود را دارد. با کجارو همراه باشید تا با مراسم کریسمس در پاریس آشنا شویم.

کریسمس در فرانسه، نوئل نامیده می‌شود. در پاریس هم مثل سایر شهرهای دنیا مراسم کریسمس با شور و هیجان خاصی برگزار می‌شود. چراغانی و تزیین خانه‌ها و کلیساها، درست کردن درختان کریسمس، تهیه کردن غذاها و شیرینی‌های سنتی و مخصوص و برپایی بازارها و نمایشگاه‌های مخصوص کریسمس، جزئی جدایی ناپذیر از جشن کریسمس در پاریس هستند. با ما همراه باشید تا گشتی در پاریس و جشن‌های کریسمس این شهر زیبا بزنیم.

چرخ‌و‌فلک کریسمس

این چرخ‌و‌فلک‌های فصلی در روزهای جشن کریسمس در مناطق مختلف پاریس قرار می‌گیرند. بزرگ‌ترین آنها در هتل دو وی (Hotel de Ville) و در کنار برج ایفل برپا می‌شود.

تماشای ویترین فروشگاه‌ها

در این روزها، فروشگاه‌ها و دپارتمان استورهای بزرگ پاریس، برای داشتن بهترین و زیباترین تزیینات ویترین با هم رقابت می‌کنند. خانواده‌ها از سراسر فرانسه برای گشت‌و‌گذار در این فروشگاه‌ها و احیانا خرید وسایل مورد نیاز در پاریس جمع می‌شوند.

شور و هیجان خاصی در فروشگاه‌های بزرگ پاریس حکم‌فرما است. فروشگاه‌هایی چون گالری لافایت، بون مارشه و فروشگاه بهار، برنامه‌ها و دکوراسیون ویژه‌ای برای کریسمس دارند.

خرید شکلات

یکی از لذت‌بخش‌ترین کارهایی که می‌توان در این شب‌ها در پاریس انجام داد، سر زدن به خانه‌ی شکلات (La Maison du Chocolat) و خریدن شکلات‌های زیبا به عنوان هدیه‌ی کریسمس است. شکلات‌هایی با طعم‌های مختلف نعنایی، لیمویی و زنجبیلی در شکل‌ها و طرح‌های متنوع و بسته‌بندی‌های جذاب. خانه‌ی شکلات، هفت فروشگاه در پاریس دارد.

خانه‌ی شکلات، یک شکلات‌سازی معروف در فرانسه است که Robert Linxe آن را تاسیس کرده است.

اسب سواری در باغ لوکزامبورگ

در این روزها، خانواده‌ها بچه‌ها را به باغ لوکزامبورگ می‌برند تا سوار اسبچه‌ها (پونی) شوند؛ یکی از لذت‌بخش‌ترین تفریحات کریسمس برای بچه‌ها.

درختان کریسمس مدرن

در مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو (Centre Pompidou) نمایشگاه سالانه‌ای برگزار می‌شود که در آن طراحان برتر مد، درخت‌های کریسمس مدرن و زیبایی طراحی می‌کنند که با درخت‌هایی که تاکنون دیده‌اید متفاوت هستند. هزینه‌ی ورودی این نمایشگاه هم به مراکز خیریه‌ی حمایت از کودکان بی‌سرپرست اهدا می‌شود.

شانزلیزه و برج ایفل

دو جاذبه‌ی گردشگری دیدنی و جذاب پاریس یعنی خیابان مشهور شانزلیزه و برج ایفل در شب‌های کریسمس زیباتر از همیشه هستند. درختان کریسمس چشمک‌زن در گوشه و کنار خیابان دیده می‌شوند و نورپردازی‌های جذاب برج ایفل، زیباتر از همیشه، چشم هر بیننده را خیره می‌کند.

شیرینی‌های لذیذ فرانسوی

یکی از جذاب‌ترین بخش‌های هر مراسم جشنی، تهیه‌ی شیرینی است. در پاریس می‌توانید از بهترین قنادی‌های دنیا، بوش دو نوئل (bûche de Noël) بخرید.

بوش دو نوئل یک نوع دسر سنتی است که در ایام کریسمس در کشور فرانسه تهیه می‌شود. شکل ظاهری این کیک شبیه یک کنده‌ی درخت است که با شکلات یا کرم کره پوشیده شده و با پودر قند به عنوان نمادی از برف، قارچ‌های درست شده از مرنگ، تمشک تازه و شاخه‌های تزیینی به شکل زیبایی تزیین می‌شود.

اسکیت روی یخ

اسکیت روی یخ در کنار برج ایفل یکی از لذت‌بخش‌ترین تفریحات در شب‌ها و روزهای کریسمس است. در کنار بازارهای کریسمس هم معمولا پیست مخصوص برای اسکیت وجود دارد.

بازارهای کریسمس

بازارهای کریسمس بخشی جدا نشدنی از مراسم جشن کریسمس در شهرهای سراسر دنیا به ویژه اروپا هستند.

بازار Saint Ouen در این روزها حال و هوای دیگری دارد. هر تفریح و فعالیت جذابی که فکر کنید برای همه‌ی اعضای خانواده در این بازار وجود دارد. اسکیت روی یخ زیر بارش برف، درخت کریسمس قصه‌گو، نوشیدن شکلات داغ زیر نورهای رنگی درختان کریسمس و هزاران لحظه‌ی شاد و پرهیجان در این بازار منتظر حضور اهالی شهر و گردشگران است.

بازار کریسمس در کلیسای نوتردام (Notre Dame)

این بازار بیش از ۵۰ غرفه‌ی فروش لباس، صنایع دستی و هدایا و تزیینات کریسمس دارد. تفریحات و سرگرمی‌های رایگان برای بچه‌ها و بزرگ‌ترها در این بازار برپا می‌شود. این بازار یک مهمان ویژه هم دارد: بابانوئل.

ساعت کار این بازار دیدنی از ساعت ۱۰ صبح تا ۸ شب است. روزهای جمعه، شنبه و یکشنبه، بازار تا ۹ شب فعالیت می‌کند. این بازار در René Viviani قرار دارد؛ پارکی که با رود سن احاطه شده و منظره‌ی زیبایی از کلیسای نوتردام دارد. این پارک به دلیل میزبانی پیرترین درخت پاریس، مشهور است؛ یک اقاقیا که در سال ۱۶۰۱ کاشته شده است.

بازار کریسمس شانزلیزه

این بازار که در مشهورترین خیابان پاریس برپا می‌شود، سالانه میزبان هزاران گردشگر است. غرفه‌های چوبی و جذاب این بازار به فروش محصولاتی از قبیل غذاهای محلی، اسباب‌بازی و تزیینات کریسمس مشغول هستند. این بازار هر روز از ساعت ۱۰:۳۰ صبح تا نیمه شب و جمعه‌ها و شنبه‌ها تا ۱ بامداد فعالیت می‌کند.

بازار کریسمس مونپارناس (Montparnasse)

این بازار در کنار برج ۲۱۰ متری مونپارناس (Tour Montparnasse) برپا می‌شود. غرفه‌های چوبی و زیبای این بازار، انواع هدایا و تزیینات کریسمس و غذاهای محلی و سنتی می‌فروشند.

بازار سنتی آلزاس

در محوطه‌ی پایانه‌ی مشهور Gare de lEst بازاری برپا می‌شود که در آن می‌توانید غذاهای سنتی آلزاس، شیرینی‌های زنجبیلی و بهترین بیسکوییت‌های کریسمس را خریداری کنید. انواع تزیینات کریسمس هم در این بازار به فروش می‌رسند.

جشن کریسمس در اماکن مذهبی

در کلیساهای بزرگ و مشهور پاریس هم جشن کریسمس برپا می‌شود. کلیسای نوتردام، کلیسای سکره کور (Sacré-Coeur) و... هر سال بازآفرینی صحنه‌ی ولادت حضرت مسیح (ع) نیز برگزار می‌شود.

شام کریسمس

شام کریسمس بهانه‌‌ای خوشمزه برای جمع کردن اعضای خانواده دور یک میز است. غذاهای فرانسوی که نیاز به تعریف ندارند. پاریسی‌ها برای شام کریسمس برنامه‌های ویژه‌ای دارند. البته بسیاری از جوان‌ترها ترجیح می‌دهند شام کریسمس را بیرون از خانه و با دوستان خود در رستوران صرف کنند. رستوران‌ها هم منوهای ویژه‌ای برای کریسمس دارند.

سالمون دودی، مرغ یا بوقلمون شکم‌پر و انواع غذاهای دریایی در میز شام فرانسوی‌ها دیده می‌شود. یکی دیگر از غذاهای گران فرانسوی، جگر چرب (Foie gras) است که شیوه‌ی تهیه‌ی بسیار دردناکی دارد! مطمئنا اگر شیوه‌ی تهیه‌ی این غذای گران‌قیمت را بدانید، هرگز برای خوردن آن وسوسه نمی‌شوید.

انواع پنیر هم که جزء جدانشدنی غذاهای فرانسوی هستند. بوش دو نوئل و انواع دسرهای شکلاتی هم به عنوان دسر سرو می‌شود.

اوگاندا از کشورهایی است که در شرق آفریقا قرار گرفته و می‌تواند یکی از مقاصد بی‌نظیر برای سافاری باشد. این کشور پارک‌های ملی فراوانی دارد که مارچیسن فالز یکی از آن‌ها است. زوج گردشگری نروژی این بار به این نقطه سفر کردند. خاطرات آن‌ها از این سفر شنیدنی است. همراهکجارو باشید.

بنت و پر (Bente and Per) زوج جهانگرد اهل نروژ هستند که در شهر فردریکستاد زندگی می‌کنند. این زوج به کشورهای مختلفی در قاره‌هایآسیا، اروپا، اقیانوسیه و آفریقا سفر کرده‌اند و داستان سفرهایشان را در وب‌سایت خود منتشر می‌کنند. هدف آن‌ها از این کار، انتقال لذت سفر به دیگران است. بنت و پر می‌خواهند با این کار، مردم را به سفر کردن تشویق کنند. این زوج نروژی این بار به آفریقا سفر کرده‌اند و از تجربیات خود می‌گویند:

مارچیسن فالز و نیل سفید

زمانی که برای سافاری برنامه‌ریزی می‌کنید، ممکن است اوگاندا اولین کشوری نباشد که به آن فکر می‌کنید. اما این کشور پارک‌های ملی زیادی دارد. مارچیسن فالز (Murchison Falls) یکی از بهترین پارک‌هایی است که در امتداد رود نیل سفید یا ویکتوریا نیل قرار گرفته است.

مارچیسن فالز ویژگی‌های زیادی برای عرضه به گردشگران دارد، از جمله فضای سبز بسیار زیبا در بخش شمالی رود نیل سفید و جنگل‌های انبوه با پشه‌های تسه‌تسه (tse tse flies) در بخش جنوبی رود. دلتای رود نیل سفید در کنار دریاچه آلبرت قرار دارد و حیوانات و گیاهان متنوعی در آنجا وجود دارند.

مارچیسن فالز یکی از قدیمی‌ترین پارک‌های ملی اوگاندا است که در سال ۱۹۲۶ تاسیس شده است. احتمالا به دلیل اینکه وینستون چرچیل زمانی که در سال ۱۹۰۷ از این مناطق بازدید کرد، از طبیعت، مناظر و اقلیم این منطقه تمجید کرد.

بخش‌های زیادی از فیلم «ملکه‌ی آفریقایی» در این مناطق فیلمبرداری شده‌اند و تمام خانواده سلطنتی بریتانیا به اینجا سفر کرده‌اند. بالاخره ما نیز به اینجا آمدیم!

ما در سال ۲۰۱۰ به همراه جمعی از دوستان‌مان به اوگاندا رفتیم. تمام برنامه‌های سفر را خودمان ترتیب دادیم و در طول دو هفته‌ای که در اوگاندا اقامت داشتیم، از بسیاری از پارک‌های ملی دیدن کردیم.

اولین توقف ما در مارچیسن فالز بود که در پارا سافاری لژ اقامت کردیم. پارا مکان فوق‌العاده‌ای بود که غذاهای بسیار خوبی داشت. یکی از بهترین غذاهای این لژ، ماهی‌هایی بود که از رود نیل صید می‌شد. پارا در فاصله کمی از رودخانه بود. به این ترتیب می‌توانستیم قدم بزنیم و افراد مختلف را ببینیم. همچنین حیواناتی که در آنجا بودند را از نزدیک می‌دیدیم.

بابون‌ها گستاخ و خشن هستند، اما مانند میمون‌های دیگر، بامزه و دوست‌داشتنی هستند. افراد زیادی در آنجا منتظر قایق بودند تا به آن طرف رودخانه بروند. بابون‌ها در میان آنها قدم می‌زدند. زمانی که سوار بر قایق‌ها بودیم، جمعیت فراوان کرگدن‌ها و کروکدیل‌ها را می‌دیدیم. زندگی پرندگان نیز تماشایی بود.

لک لک آفریقایی را در هر کجای این پارک می‌توانید ببینید که به همراه پرندگان رنگارنگ کوچک به هر طرف پرواز می‌کنند.

در انتظار قایق‌ها در پارا لژ، مارچیسن فالز

قایق موتوری در ویکتوریا نیل، مارچیسن فالز

افراد محلی و حیوانات در ایستگاه قایق، مارچیسن فالز

تا رسیدن به آبشار قایق‌سواری کنید

پارک ملی مارچیسن فالز پتانسیل‌های بسیاری دارد که می‌تواند فعالیت‌های مختلفی را برای شما به ارمغان بیاورد. پیش از هر چیز بر روی نیل قایق‌سواری کنید و سپس در نزدیکی آبشارها پیاده‌روی کنید.

ما در ساحل رودخانه و نزدیک به آبشار از قایق‌ها پیاده شدیم و منتظر راهنمای خود ایستادیم. اما چون راهنمای ما نیامد، مسیر را خودمان و بدون هیچ مشکلی طی کردیم.

مسیر به خوبی مشخص شده بود و چیزهای زیادی برای مشاهده و کاوش وجود داشت. بعضی از همسفران ما در مسیر گم شدند؛ البته مشکل بزرگی پیش نیامد، فقط سفر ما اندکی طولانی شد.

معمولا در سافاری‌ها تمام مدت را باید در ماشین بنشینید؛ بنابراین بیرون آمدن از ماشین و رفتن در دل طبیعت و حیات وحش، بسیار هیجان‌انگیز خواهد بود.

البته باید کفش مناسبی بپوشید و همواره مراقب باشید که پایتان را کجا می‌گذارید. ممکن است قدم بعدیتان را روی یک مار یا هر نوع جانور خزنده دیگری بگذارید.

خوشبختانه ما هرگز چنین چیزی را تجربه نکردیم. زمانی که کسی به مارها نزدیک می‌شود، معمولا ارتعاشاتی را از دل زمین حس می‌کنند و فرار می کنند.

فکر می‌کنم ما زمان زیادی را برای رفتن به سمت آبشار گذراندیم. چون راننده ما که در بالای آبشار منتطرمان بود، از اینکه خیلی دیر کردیم ناراحت بود.

البته تا زمانی که برگردیم، تنها نگران این بود که به آخرین قایق‌هایی که به سمت پارا می‌روند برسیم. آخرین قایق‌های آنجا ساعت ۱۹:۰۰ حرکت می‌کنند.

همه چیز بسیار عالی پیش رفت و به آخرین قایق نیز رسیدیم. هر چند من معتقدم اگر به قایق هم نمی‌رسیدیم، اتفاقات جالب و خوبی در انتظار ما بود.

در ساحل رودخانه پیاده شدیم و تا آبشار پیاده رفتیم

نمای پارا لژ از آبشار غربی، مارچیسن فالز

زندگی حیوانات در رودخانه، مارچیسن فالز

کروکدیل‌های نیل در مارچیسن فالز

علفزارهای مارچیسن فالز

علفزارهای مارچیسن فالز بر روی شبه جزیره‌ای قرار دارند که ویکتوریا نیل در جنوب آن و آلبرت نیل در شمال غربی آن قرار دارد. در انتهای آن نیز دریاچه آلبرت و دلتای نیل قرار گرفته است.

روی این علفزارها می‌توانید حیوانات بزرگ، گروه‌های بزرگ زرافه‌ها، بوفالوها و گونه‌های مختلف بز کوهی را ببینید. بزرگ‌ترین نوع بز کوهی که در اینجا می‌توانید ببینید گاوگوزن (Hartebeest) است که اغلب آن را بز کوهی Jackson می‌نامند.

از پارا لژ می‌توانید با ماشین‌های سافاری از هتل رانندگی کنید. البته ما در مدت اقامت‌مان در اوگاندا ماشین اختصاصی خود را به همراه راننده خصوصی داشتیم. راننده ما در پیدا کردن حیوانات و شکارچیان متخصص بود. با وجود ماشین خودمان حس آزادی بیشتری داشتیم و می‌توانستیم تا زمانی که مایل هستیم در آن‌جا بمانیم.

گاوگوزن در پارک ملی مارچیسن فالز

زرافه‌ها در پارک ملی مارچیسن فالز

در علفزارهای مارچیسن فالز

دلتای نیل و دریاچه آلبرت

ما یک روز کامل را در دلتای نیل گذراندیم و یک جنگلبان از سوی هتل همراه ما بود. او اسلحه داشت و در مورد این مناطق اطلاعات خوبی می‌دانست. زمانی که مشغول خوردن ناهار بودیم، یک یل نر بسیار عصبانی به سوی ما آمد. به نظر می‌رسید از حضور ما در آنجا اصلا خوشحال نبود.

در آن لحظه از اینکه جنگلبان همراه‌مان بود احساس آسودگی خاطر داشتم. مجبور شدیم تا زمانی که آن فیل اندکی از ما دور شود در ماشین بنشینیم. اما باز هم در نزدیکی ما راه می‌رفت و با صدای بلند غرش می‌کرد.

فیل عصبانی در مارچیسن فالز

پر و فیل عصبانی، مارچیسن فالز

ماهیگری در دریاچه آلبرت، مارچیسن فالز

غروب زیبای آفتاب در ویکتوریا نیل، مارچیسن فالز

قونیه یکی از شهرهای ترکیه است که در بخش آناتولی مرکزی واقع شده است. مولانا، شاعر و عارف فارسی‌زبان در این شهر دفن شده و به همین دلیل همگی ما کم‌وبیش با آن آشنایی داریم. اگر شما هم جزو آن دسته افرادی هستید که دوست دارید به قونیه سفر کنید، در این مقاله همراهکجارو باشید تا با غذاهای محلی خوشمزه‌ی آن آشنا شوید.

قونیه یکی از شهرهای بخش اناتولی مرکزی ترکیه است. رژیم غذایی مردم ترکیه بسیار متنوع است و در آناتولی مرکزی گندم و گوشت گوسفند تولیدات اصلی مردم را تشکیل می‌دهد که باعث شده در رژیم غذایی آن‌ها نیز اثر بگذارد. این بخش مرکز حبوبات و غلات ترکیه است. تغییرات شدید آب‌وهوا میان تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های برفی هم از عوامل دیگر تاثیرگذار بر غذاهای متنوع آن است که از آن دست می‌توان به گوشت‌های نمک‌‌سود وسوپ‌های ترخینه اشاره کرد. قونیه هم از این قاعده مستثنی نبوده و سنت‌های آشپزی خاص خود را دارد. گوشت بوداده، حبوبات، میوه‌های خشک، آرد و بلغور از اجزای اصلی غذاهای قونیه محسوب می‌شوند.

اتلی اکمک (نان گوشت‌دار)

این غذا یکی از غذاهایی است که با تنوع زیاد در سراسر ترکیه سرو می‌شود. در نان نازک گوشت چرخ‌کرده، گوجه‌فرنگی، فلفل و پیاز ریخته و می‌پزند. یک پرس از این غذا می‌تواند به راحتی ۲ نفر را سیر کند. در کنار این غذا معمولا سوپ هم سرو می‌شود.

پشمک (Pismaniye)

پشمک که در ایران هم بسیار طرفدار دارد، یکی از شیرینی‌های اصلی قونیه است که اغلب به شکلی توپی عرضه می‌شود.

فرن کباب (گوشت پخته شده در فر)

این نوع کباب که از گوشت بره تهیه می‌شود در فر طبخ می‌شود که طعم بسیار لذیذی داشته و در دهن آب می‌شود. فرن کباب را با نان پیده سرو می‌کنند.

شیرینی ها و شکلات ها

شکلات‌ها و آبنبات‌های قونیه بسیار مشهور است. در این شهر دو کارخانه‌ی بزرگ شکر وجود دارد که در خارج شهر واقع شده است. یکی از قدیمی‌ترین و عجیب‌ترین شکلات‌های قونیه «جزریه» (cezerye) است. در واقع این شیرینی راحت‌الحلقومی است که از آب هویج، شکر و فندق تهیه می‌شود و روی آن پودر نارگیل می‌ریزند.

خرما

از آنجایی که قونیه یک شهر مذهبی محسوب می‌شود، مغازه‌هایی در این شهر خواهید دید که فقط خرما یا خرما و شیرینی می‌فروشند. چون پیغمبر اسلام روزه‌ی خود را با خرما باز می‌کردند، این خوراکی مغذی را بیشتر مذهبی تلقی کرده و مردم برای باز کردن روزه از آن استفاده می‌کنند.

تیریت (Tirit)

این غذای مغذی از نان مخصوص قونیه، عصاره‌ی گوشت، ماست، پیاز، کره و سماق تهیه می‌شود. طبق سنت‌های این شهر این غذا را بیشتر در عروسی‌ها و مراسم‌ها سرو می‌کنند که طعم بسیار لذیذی هم دارد.

تویوک سویو (آب مرغ)

این سوپ یک سوپ مرغ معمولی نیست. این غذا از گوجه‌فرنگی، عصاره‌ی مرغ، مرغ خرد شده و رشته‌فرنگی تهیه می‌شود که مردم بیشتر در هوای سرد استفاده می‌کنند. طعم فوق‌العاده‌ی این سوپ هر کسی را عاشق خود می‌کند.

شهر بندری چابهار در استان سیستان و بلوچستان همیشه مورد توجه مردم، چه از نظر سیاسی یا فرهنگی و گردشگری بوده است. با کجارو همراه باشید.

چابهار یکی از شهرهای جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان و تنها بندر اقیانوسی ایران است که در کرانه دریای مکران و اقیانوس هند قرار دارد. این بندر یکی از مهم‌ترین چهارراه‌های کریدور شمال- جنوب بازرگانی جهانی است.

چابهار علاوه بر موقعیت بازرگانی، دارای جاذبه‌های فراوان تاریخی و طبیعی است. آب‌وهوای این شهر و پیرامون آن همیشه بهاری و معتدل است و به همین دلیل چابهار (چهاربهار) نامیده می‌شود.

وجه تسمیه

گمان غالب این است که نام چابهار تغییریافته چهاربهار است، چرا که این منطقه همیشه آب‌وهوای بهاری دارد. گمانه دیگر این است که چون در قدیم مردم چابهار به این بندر چه بار می‌گفتند (به معنای اینکه از مسافران می‌پرسیدند که چه باری دارند) پس چابهار تغییریافته «چه بار» است. جابهار در گویش محلی مردم این منطقه به کسانی گفته می‌شود که در اطراف چاه آب سکنی گزیده‌اند. در شهر چابهار جهت تامین آب مورد نیاز مردم در زمان قدیم از چاه‌هایی که مردم حفر می‌کردند، استفاده می‌شد و چه به معنای چاه آب و بار به معنای پیرامون. این اصطلاح به مرور زمان با ورود غیربومیان به شهر و توسعه شهر آن به چابهار و چهار بهار تغییر یافته است.

دیدنی‌های چابهار

شهر چابهار دیدنی‌های تاریخی و طبیعی بسیاری دارد که در ادامه آن‌ها را معرفی خواهیم کرد.

کوه‌های مینیاتوری

این کوه‌ها از دیدنی‌های حیرت‌انگیز چابهار به موازات ساحل از منطقه کچو تا نزدیکی خلیج گواتر کشیده شده و از پدیده‌های مورفولوژی این ناحیه محسوب می‌شود.

تالاب لیپار

این تالاب به تالاب صورتی نیز موسوم است و از مناطق زیبا و طبیعی منطقه است که با چشم‌اندازی فوق‌العاده در ۱۵ کیلومتری شرق چابهار در نزدیکی روستای رمین و در مسیر جاده ساحلی چابهار-گواتر قرار گرفته است. وجود پرندگانی چون چنگر، فلامینگو، کشیم، انواع حواصیل، طاووسکن، باقرقره، تیهو، عقاب دشتی، زیبایی این منطقه را دوچندان نموده است.

مسجد جامع دزک

این مسجد در روستای دزک در ۳ کیلومتری شرق سراوان واقع شده است. زمان ساخت مسجد مشخص نیست. احتمال داده می‌شود که این مسجد به زمان دوران صفویه تعلق داشته باشد. مصالح به کار رفته در دیوارها و ستون‌ها از خشت وچینه و پوشش سقف از فرآورده‌های نخل و خرما و گز و کنار است.

موزه محلی چابهار

ساختمان قدیمی فرمانداری چابهار که از دوران قاجار به جا مانده، اکنون موزه محلی چابهار است. این بنا بر روی سکویی به ارتفاع یک و نیم متر و به وسعت حدود ششصد و پنجاه متر مربع بنا شده و دارای سه درب ورودی، مجموعه اتاق‌ها، راهرو و… است. بنا در دو طبقه ساخته شده است که قسمتی از آن بوسیله سکویی با سقف چوبی و ستون آهنی احاطه شده است.

غارهای بان مسیتی

غارهای بان مسیتی به مجموعه غارهایی در ۵ کیلومتری شمال باختری روستای تیس در دامنه کوه شهبازبند (در نزدیکی چابهار) گفته می‌شود. یک غار طبیعی و دو غار مصنوعی در کنار هم قرار دارند. غار اول طبیعی و به شکل نیم‌دایره و با استفاده از روش تراشکاری درون غار و دهانه آن توسعه پیدا کرده است. یک آرامگاه کوچک از گچ به صورت دوسطح افقی که بر روی یکدیگر قرار دارند و فاقد آثاری مانند سنگ‌نبشته، خط و لوحه در عمق یک متر از سطح غار دیده می‌شود که در گرد آن یک فضای کوچک وجود دارد.

قلعه پیروز گت

قلعه پیروز گت در بخش مرکزی پنج کیلومتری شمال غربی چابهار در روستای تیس قرار دارد. این اثر از دوره اشکانیان و ساسانیان است.

این دژ بر فراز تپه‌ای در میانه دره تیس واقع است. بلندی تپه از ارتفاع دو رشته کوه پیرامون تپه بیشتر نمی‌باشد. آثاری از برج‌ها در ضلع شمالی و جنوبی دیده می‌شود.

درخت مکرزن

درخت مکرزن که به انجیر معابد، لور و انجیر هندی نیز معروف است، نام درختی معروف در شهرهای چابهار و نیک شهر است.

این درخت از جاذبه‌های گردشگری این دو شهر به‌شمار می‌آید. اصل این گیاه از هند شرقی و دارای برگ‌های پهن است و شاخه‌های آن به پایین سرازیر می‌شود و در لای شن‌ها ریشه می‌دواند.

گل افشان

یکی از دیدنی‌های حیرت‌انگیز شهرستان چابهار، کوه‌های گل‌افشان آن است که مهم‌ترین آن‌ها در نقطه‌ای نزدیک به کنارک به نام بندر تنگ قرار دارد. کوه گل‌افشان بندر تنگ با ارتفاع تقریبی ۱۰۰ متر و قطر قاعده کمی بیش از ۱۰۰ متر در فاصله حدود ۱۰۰ کیلومتری شهرستان چابهار قرار دارد.

بالا رفتن از کوه اگر فصل بارندگی نباشد، تقریبا راحت است. در بالاترین نقطه کوه چاله‌ای به قطر کمتر از یک متر و به عمق حدود نیم متر وجود دارد که با گل پوشیده شده است. در فواصل زمانی حدود یک دقیقه، مقداری گل با صدای خاصی شبیه به ترکیدن یک حباب، از چاله خارج و به اطراف پراکنده می‌شود. در کنار این کوه، دو کوه کم‌ارتفاع دیگر وجود دارد که به نظر می‌رسد زمانی آن‌ها نیز گل‌افشان بوده‌اند.

منطقه حفاظت شده گاندو

رودخانه باهوکلات یکی از پرآب‌ترین رودخانه‌های استان سیستان و بلوچستان و عامل اصلی حیات و زندگی در جنوب استان به حساب می‌آید.

این رودخانه آب‌های مناطق وسیعی از صفحات جنوبی شهرستان ایرانشهر (بخش‌های سرباز، بمپور، راسک) و شهرستان چابهار (بخش‌های دشتیاری قصر قند) را جمع‌آوری کرده و به دریای عمان سرازیر می‌کند.

مسجد جامع تیس

از مناطق دیدنی چابهار می‌توان از مسجد تیس نام برد؛ مسجد جامع تیس که از لحاظ معماری مانند مساجد کشورهای پاکستان و هندوستان است، مانند اکثر مساجد اهل تسنن یک مناره دارد. صحن این مسجد هر زائری را ولو برای اولین بار، به یاد تابلوهای پر از رنگ زیبا می‌اندازد. مناره و گنبدهایی که با رنگ‌های سبز و قرمز زیباتر شده‌اند و درب‌هایی که با شیشه‌کاری‌های منظم و نامنظم رنگارنگ جلوهایی چشم‌نواز به مسجد داده‌اند و مردمانی سفیدپوش و بلوچ‌زبان که دوستانه و مهربان زائران را با لبخند نگاه می‌کنند.

بندر گواتر

در منتهی الیه جنوب شرقی ایران، در آخرین نقطه مرزی شهرستان چابهار و تماس با مرز پاکستان بندری کوچک و قدیمی اما زرخیز به نام «گواتر» قرار گرفته است. گواتر، تکه کوچکی از محدوده سیستان و بلوچستان واقع در منتهی الیه جنوب شرقی سرزمین زرخیز ایران اسلامی، چون گوهر بهشتی در ساحل دریای عمان می‌درخشد.

گواتر به واسطه قرار گرفتن در مجاورت جنگل‌های حرا یکی از مناطق حفاظت شده محیط زیست به شمار می‌رود.

جشن کریسمس در گوشه و کنار دنیا با شور و هیجان خاصی برگزار می‌شود. درختان کریسمس تزیین شده، بازارهای شلوغ و پر رفت و آمد، غذاهای لذیذ و هدیه دادن و هدیه گرفتن بخشی از مراسم کریسمس در گوشه و کنار دنیا هستند. امشب به ایتالیا می‌رویم و به جشن کریسمس ایتالیایی‌ها سر می‌زنیم. با کجارو همراه باشید.

کریسمس در ایتالیا در مناطق مختلف در روزهای متفاوتی برگزار می‌شود اما معمولا این مراسم‌ از اوایل دسامبر شروع می‌شود و تا ۶ ژانویه، روز Epiphany ادامه دارد.

در مقابل کلیسای سنت پیترو (St Peters Basilica) در واتیکان، یک درخت کریسمس بسیار بزرگ برپا می‌شود. خانواده‌ها برای شرکت کردن در این مراسم که توسط پاپ برگزار می‌شود، بلیط ورودی تهیه می‌کنند.

در روز ششم دسامبر، بسیاری از خانواده‌ها، روز سنت نیکولاس را جشن می‌گیرند. بچه‌ها برای سنت نیکولاس نامه می‌نویسند و از او درخواست هدیه می‌کنند. سپس یک جوراب آویزان می‌کنند یا بشقابی روی میز جشن سنت نیکولاس می‌گذارند. بچه‌ها سرودها و شعرهای مخصوص کریسمس را با هم می‌خوانند.

نمایش بازآفرینی صحنه‌ی ولادت حضرت مسیح (ع) در کلیساها و میادین شهرها برگزار می‌شود. این صحنه بخشی از تزیینات سنتی جشن کریسمس است. در روز کریسمس طبق یک سنت قدیمی، معمولا در طول روز، روزه می‌گیرند. مراسم جشن از شب آغاز می‌شود.

تزیینات کریسمس و درخت کریسمس در ایتالیا هم مثل سایر کشورها رواج دارد. این تزیینات را در گوشه و کنار خیابان، در خانه‌ها و مغازه‌ها از ۸ دسامبر خواهید دید. حتی گاهی از اواخر نوامبر، مردم شروع به تزیین خانه‌ها و فروشگاه‌ها می‌کنند. ماکت‌های صحنه‌ی ولادت حضرت عیسی (ع) بخش مهمی از تزیینات کریسمس هستند که در هر کلیسا و در میادین شهر دیده می‌شوند.

یکی از رسم‌هایی که در رم، ناپل و جنوب ایتالیا رواج دارد، حضور نوازندگان فلوت در جشن‌ها است که لباس‌های مخصوص و رنگارنگ، جلیقه‌های پوستی و جوراب‌های ساق‌بلند سفید می‌پوشند. آنها معمولا از کوهستان‌های منطقه‌ی Abruzzo به کلیساها و مراکز عمومی می‌روند و آهنگ‌های مخصوص این ایام را می‌نوازند.

رم یکی از بهترین شهرهایی است که در روزهای کریسمس می‌توانید از آن دیدن کنید. نمایش‌های متعدد، درختان کریسمس بزرگ و بازارهای کریسمس در گوشه و کنار رم برپا می‌شوند.

تورین (Torino) در شمال ایتالیا یکی از زیباترین شهرهای ایتالیا در روزهای جشن کریسمس است. بیش از ۲۰ کیلومتر از خیابان‌ها و میدان‌های این شهر توسط بهترین هنرمندان نورپردازی در اروپا، تزیین و نورپردازی می‌شود.

ورونا (Verona)، شهر رومئو و ژولیت، با هزاران لامپ رنگی تزیین می‌شود. یک طاق بزرگ نورپردازی شده در بازار کریسمس برپا می‌شود.

در دامنه‌ی کوه Ingino، نورپردازی زیبایی با طرح یک درخت کریسمس بزرگ هرساله اجرا می‌شود. این درخت، ۶۵۰ متر طول دارد و از بیش از ۷۰۰ لامپ تشکیل می‌شود. در سال ۱۹۹۱، نام این درخت در کتاب رکوردهای گینس به عنوان بلندترین درخت کریسمس دنیا ثبت شد. ستاره‌ای در بالای این درخت روشن می‌شود که از ۵۰ کیلومتر دورتر قابل مشاهده است.

در شهر چیتا دی کاستلو (Città di Castello)، جشن کریسمس در کنار رود تیبر (Tiber) برگزار می‌شود. نزدیک غروب، گروهی از قایق‌سواران که لباس‌های بابانوئل پوشیده‌اند، با قایق‌های نورپردازی شده از رود می‌گذرند تا به پل Porta San Florido می‌رسند. سپس به بچه‌هایی که برای جشن، اطراف پل جمع شده‌اند، هدیه می‌دهند.

بازارهای کریسمس ایتالیا

در تمام طول ماه دسامبر، شور و هیجان در ایتالیا جریان دارد. بازارهای کریسمس با غرفه‌های متعدد برگزار می‌شوند و غذاهای محلی، شیرینی‌ها و هدایای کریسمس می‌فروشند.

در بسیاری از شهرهای ایتالیا این بازارها برگزار می‌شوند به خصوص در شمال ایتالیا و منطقه‌ی آلتو آدیجه (Alto-Adige) که به آلمان نزدیک‌تر است.

البته بازارهای کریسمس ایتالیا به بزرگی بازارهای آلمان نیستند اما باز هم سر زدن به آنها خالی از لطف نیست. در شهرهای کوچک و بزرگ و دهکده‌ها، از دو روز تا یک ماه یا بیشتر، بازارهایی برپا می‌شود. اسم ایتالیایی این بازارها Mercatino di Natale است.

در این بازارها انواع هدایا و تزیینات کریسمس تا صنایع دستی زیبای محلی به فروش می‌رسد. پس از تاریک شدن هوا، غرفه‌هایی که با لامپ‌های رنگی تزیین شده‌اند، مانند الماسی در دل شب می‌درخشند.

شب‌ها علاوه بر خرید و فروش، مراسم جشن و تفریحات متنوعی در این بازارها برگزار می‌شود.

در شهر ترنتو (Trento)، مرکز منطقه‌ی ترنتینو آلتو آدیجه یکی از بهترین بازارهای کریسمس ایتالیا در محیطی زیبا و با تزییناتی چشم‌گیر برگزار می‌شود. این بازار از اواخر ماه نوامبر شروع می‌شود و تا یک ماه ادامه دارد. این بازار بیش از ۶۰ غرفه‌ی چوبی سنتی و زیبا دارد که صنایع دستی، تزیینات کریسمس و انواع غذا و شیرینی می‌فروشند.

بولزانو (Bolzano) یکی دیگر از شهرهای منطقه‌ی ترنتینو آلتو آدیجه است. در این شهر هم بازاری از اواخر نوامبر تا ۲۳ دسامبر برگزار می‌شود. این بازار در یک منطقه‌ی تاریخی قرار دارد و غرفه‌های آن محصولاتی چون هدایا و تزیینات کریسمس می‌فروشند.

در میدان Campo Santo Stefano در ونیز بازاری با غرفه‌های چوبی در ماه دسامبر برگزار می‌شود. در این غرفه‌ها، با کیفیت‌ترین صنایع دستی ونیزی را پیدا خواهید کرد. غذا، نوشیدنی و شیرینی‌های محلی و موسیقی زنده، بخشی جدانشدنی از این بازار دیدنی هستند.

در ورونا در میدان Piazza dei Signori، یک بازار کریسمس به سبک آلمانی از اواخر نوامبر تا ۲۱ دسامبر برگزار می‌شود.

شهر میلان، این روزها میزبان مجموعه‌ای به نام Wonderland Village است. در این مجموعه بازاری بزرگ با صدها غرفه، پیست اسکیت روی یخ و تفریحات و جشن‌های مختلف برگزار می‌شود.

در سایر شهرهای کوچک و بزرگ ایتالیا هم به همین ترتیب در دو ماه نوامبر و دسامبر، نمایشگاه‌ها و بازارهای مختلفی برپا می‌شود.

غذاها و شیرینی‌های کریسمس

در ایتالیا هم مثل سایر کشورهای دنیا، غذای کریسمس از هر منطقه به منطقه‌ی دیگر متفاوت است.

طبق سنت، غذای شب کریسمس، گوشت قرمز ندارد و از ماهی و سبزیجات تشکیل می‌شود. در کنار غذاهای سنتی، انواع پاستا هم سر میز شام ایتالیایی‌ها وجود دارد.

یکی از شیرینی‌های سنتی که ایتالیایی‌ها در روزهای کریسمس و سال نو تهیه می‌کنند، نوعی نان شیرین به نام Panettone است که یکی از سمبل‌های شهر میلان هم محسوب می‌شود. البته در کشورهای دیگر از جمله فرانسه، اسپانیا، پرتغال و... هم این نان تهیه می‌شود.

Pandoro نام یکی‌ دیگر از شیرینی‌های کریسمس است که معمولا به شکل یک قله‌ی پوشیده از برف تزیین می‌شود.