اگر بگویند کارآفرینان انسان‌های ناشکیبایی هستند، شاید کمی زیاده‌روی باشد ولی کاملا غلط نیست. وقتی می‌خواهید یک کسب‌وکار را به سمت موفقیت هدایت کنید، باید سرسخت باشید و در برابر ناملایماتِ زیادی مقاومت کنید. به همین دلیل جای تعجب نیست که کم‌طاقتی یکی از عوارض جانبی کارآفرینی باشد. ولی بعد از سال‌ها تجربه، روزی متوجه می‌شوید که در این جایگاه، صبر و آرامش فضیلت‌هایی بدون جایگزین هستند.

از سندروم «آماده، هدف، آتش!» دوری‌کنید

اغلب کارآفرینان، تمایل ناخودآگاهی دارند که وقتی وارد شرایط خاصی می‌شوند، فوراً همه‌چیز را ارزیابی کنند و مورد تجزیه‌وتحلیل قرار دهند. این ویژگی هم می‌تواند یک موهبت باشد و هم یک عقوبت.

در سمت مثبت ماجرا، این ویژگی باعث می‌شود آن‌ها خیلی زود وضعیت را درک کنند و بتوانند یک مسیر پیشروی را طرح‌ریزی کنند. اما جنبه‌ی تاریک ماجرا این است که میل کارآفرینان به تسریع فرایندها، بین آن‌ها و عوامل شرکت فاصله می‌اندازد. درحالی‌که کارمندان هنوز در حال جمع‌آوری و پردازش اطلاعات در مورد یک رویداد هستند، کارآفرینان همه‌چیز را در ذهن خود بسته و نتیجه‌گیری هم کرده‌اند.

سندروم عملکرد و واکنش فوری، بین کارآفرینان بسیار متداول است. درست است که این خصوصیت گاهی باعث حرکت سریع و رشد شرکت می‌شود؛ ولی خیلی اوقات هم نتیجه‌ای به‌جز دردسر و مشکلات پیچیده ندارد. از آنجا که در قضاوت‌های آنی و سریع، بسیاری از جزئیات مهم و فرصت‌های موجود نادیده گرفته می‌شوند، لزوماً دستاوردهای مستحکم و اطمینان بخشی نخواهند داشت. علاوه بر این ناشکیبایی کارآفرین یا مدیر، او را در جمع کارمندان منزوی می‌کند.

بی‌صبری خودویرانگری است

وقتی در مورد شرایط یا رویدادی شتاب‌زده تصمیم‌گیری می‌کنید، در ذهنتان یک برنامه‌ی زمانی فوری هم برای ساماندهی این شرایط ترتیب می‌دهید و وقتی کارمندانتان نمی‌توانند مطابق با ضرب‌الاجلی که تعیین کرده‌اید پیش بروند، عصبانی یا دلسرد می‌شوید. ممکن است کارمندانتان را بازخواست کنید که چرا نتوانسته‌اند مطابق با اولتیماتوم غیر منطقی شما پیش بروند. این کار به دو نتیجه‌ی ناگوار منتهی می‌شود:

• اول اینکه شما بی‌حوصله، ناامید و مستأصل به نظر می‌رسید و افرادی را که در کنارتان کار می‌کنند و هم هدف شما هستند، در فشار قرار می‌دهید. ممکن است روحیه‌ای تهاجمی به خود بگیرید و پرچم قرمز را نشان دهید؛ یعنی با کسانی وارد جنگ شوید که در جبهه‌ی خود شما قرار دارند.
• دوم اینکه بی‌صبری نهایت خودویرانگری است. قضاوت‌ نادرست، اعتبار شما را زیر سؤال می‌برد و روابطتان را خدشه‌دار می‌کند. وقتی اجازه می‌دهید بی‌طاقتی به اعمالتان نفوذ کند، واکنش‌های غیر منطقی شما درنهایت خودتان را بیش از هر کس دیگری آزار می‌دهد و عواقب ناگوار آن، دامن خودتان را خواهد گرفت.

همه‌ی اتفاقات خوب به زمان نیاز دارند

هیچ موفقیت باارزشی به‌آسانی به دست نمی‌آید. درواقع، رسیدن به هر جایگاه برتری مستلزم گذشت زمان است. کسب مهارت‌های بیشتر، ساختن یک رابطه‌ی خوب، راه‌اندازی یک استارتاپ موفق یا پیشرفت در کسب‌وکار، همه به زمان نیاز دارند. حقیقت این است که جهان پدیده‌ای پیچیده و پر از مفاهیم ظریف و دقیق است. درزمینه‌ی کسب‌وکار ضرب‌المثلی وجود دارد که می‌گوید: هر معامله، پیش از عقد قرارداد، سه بار تا نابودی پیش می‌رود و برمی‌گردد. مهم این است که شما به‌عنوان کارآفرین، زیرکی و فراست خود را حفظ کنید و بگذارید جریانات، روند طبیعی خود را طی کنند.

آنچه شما را از سقوط یا شکست می‌ترساند، بی‌صبری شما است.

برای رسیدن به یک نتیجه‌ی خوب و موفق، تیزبینی و هوشیاری خود را حفظ کنید. دستاورد شما برای همه‌ی اعضای شرکت مهم و ارزشمند است.

صبر یک هنر و فضیلت است

ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که تفکر سریع و عملکرد پویا را ارزشمند می‌داند. نفس این موضوع به‌خودی‌ خود بد نیست. ولی اگر اجازه دهید این خصیصه در شما به‌صورت بی‌صبری نمود پیدا کند، بروز مشکلات ناگزیر خواهد بود. شاید خیلی سخت باشد، ولی کارآفرینان باید یاد بگیرند و فراموش نکنند که صبر و تأمل، هنری بی جایگزین است.