خودروسازی GM، چند سال‌یکبار، خودروی جدیدی رونمایی می‌کند که با ظاهر ساده، توانایی‌های فنی شگفت‌آوری دارد. هنگامی که درون این خودروها که نشسته‌اید و از پنجره نظاره‌گر بیرون هستید، "بیشتر افراد فکر می‌کنند خودروی شما یک شورلت مالیبو است."

چراغ قرمزهای بزرگراه West Side در شهر نیویورک به اندازه‌ی کافی طولانی است تا بتوان پشت آن‌ها، با رانندگان مجاور به گفتگوهای کوتاه مدت پرداخت. در یکی از این فرصت‌های به‌دست آمده پشت چراغ راهنمایی، شخصی که سوار بر یک شاسی بلند بود با صدایی بلند از راننده‌ی خودروی GM سؤال کرد: "اگر بدانی به دنبال چه هستی، می‌توانی تفاوت‌ها را بیان کنی" و اینطور ادامه داد: "ترمزهای قوی، صندلی‌های اسپورت. شورلت مالیبوهای زیادی وجود ندارند که صدایی مشابه آنچه سوار بر آن هستی داشته باشند. رانندگی با آن چگونه است؟."

نفر مقابل می‌گوید: "به‌طور باورنکردنی سریع. گشتاور زیاد. رانندگی نرم، هندلینگ فوق‌العاده. باید گفت واقعاً عالی است."

چراغ راهنمایی سبز شد و هر دو شروع به حرکت کردند و به نظر می‌رسید که یک کلمه به تنهایی دیدگاه راننده‌ی دوم نسبت به خودرو شورلت SS مدل ۲۰۱۷ را که سوار بر آن بود تغییر داد: آن کلمه "واقعاً" بود.

یکی از افراد تیم بررسی Road&Track می‌گوید: "در هفته‌ای که می‌خواستیم این شورلت SS به رنگ قرمز روشن را به اداره‌ی خود در شهر نیویورک داشتیم، از کلمه‌ی "واقعاً" بسیار استفاده کردیم. این شورلت دیفرانسیل عقب تنومند واقعاً تعادلی تقریباً عالی داشت؛ پیشرانه‌ی ۸۸ سیلندر بزرگش واقعاً سر و صدای خودروهای عضلانی را فریاد می‌کشد؛ رانندگی با این سدان بی‌آلایش واقعاً خوشحال‌کننده است. مجموعه عباراتی شگفت‌انگیز و مشترک را بین این اظهارنظرها می‌توان یافت-حسی که هیچ کس از جنرال موتورز انتظار ساخت چنین خودروی اسپورت توانا و خوش فرمانی را نداشته است.

این یک امر برخلاف جریان حرکت از سوی جنرال موتورز است، شرکتی که در دهه‌ی دوم حیاتش توانست واقعاً توجه علاقمندان مدرن روز را به خود جلب کند. هنوز هم باید گفت که وقتی مشاهده می‌شود کمپانی جنرال موتورز خودرویی تولید می‌کند که فراتر از محدوده‌ی قیمتی‌اش رفتار می‌کند، هیجان‌انگیز است.

شورلت SS مشخصاً عبارات مذکور را تعبیر می‌کند. وقتی‌که مدل سال ۲۰۱۴ این خودرو معرفی شد، در میان رقبایش هیاهویی برپا کرد. زمانی‌که در سال ۲۰۱۵ آپشن اهرم تعویض دنده به‌صورت دستی به آن اضافه شد، این خودروی چهار در ۸ سیلندر دیفرانسیل عقب را به یک خودروی محبوب مبدل کرد. نشریات خودرویی در سراسر دنیا به تشریح شورلت SS به‌عنوان احیای مدرنی از خودرو محبوب بی‌ام‌و M5 مدل ۱۹۹۸-۲۰۰۳ پرداختند.

خودرو شورلت SS قابل ستایش است. شورلت SS بر پایه‌ی هولدن کومودور استرالیایی جنرال موتورز ایجاد شده و لزوماً یک شورلت کامارو چهار در است (در واقع شورلت SS روی نسخه‌ای از پلت‌فرم زتا سوار می‌شود که شالوده‌ی کامارو مدل‌های ۲۰۱۰-۲۰۱۵ را تشکیل داده است). این خودرو یک تکمیل‌کننده‌ی تمام عیار است. هر دو شورلت مذکور در رده‌ی خودروهای اسپورت با کلاس جهانی قرار می‌گیرند و مانند یک وانت باربری توانایی ارائه‌ی خدمات دارند. شما می‌توانید در این خودروهای ۸ سیلندر تایرهای کوچک‌تری نصب کنید و تمام طول روز را به تفریح و سرگرمی سپری کنید اما این خودروها قابلیت‌های بسیار متفاوت دیگری نیز دارند.

خصوصاً وجود اهرم تعویض دنده در شورلت SS که نمونه‌ی خوبی از مواردی است که آن را به خودرویی محو شونده حین شتاب‌گیری تبدیل کرده است: صادقانه باید گفت که این مزیت بازخوردی واقعاً خوب داشته است. یک پیشرانه‌ی تنفس طبیعی نقش بزرگی را در این سیستم بازی می‌کند-هیچ تغذیه‌ی توربویی با مجاری کوچک، نمی‌تواند پاسخی مشابه این دریچه‌ی گاز تیز داشته باشد-اما شاسی به‌کار گرفته شده نیز حرف‌های زیادی برای گفتن دارد که شما را به استفاده از آن در جاهای مختلف دعوت می‌کند تا فیزیک شگفت‌انگیز انتهای روغنی سیستم درگیری تایر را تجربه کنید.

اگر به کیفیت مواد استفاده شده در خودروهای جنرال موتورز توجه نکنیم، بی‌انصافی است که بگوییم طراحی شورلت SS ساده است. پیشرانه‌ی ۸ سیلندر ۶.۲ لیتری LS3 با ۴۱۵ اسب بخار توان در شورلت کوروت C6 و نسل پنجم شورلت کامارو SS جای گرفته است؛ جعبه دنده‌ی شش سرعته (دستی یا اتوماتیک)، دیفرانسیل کلاچ‌دار محدود کننده‌ی لغزش و دمپرهای تطبیق یافته‌ی عالی Magnetic Ride Control همگی در خودروی اسپورت جنرال موتورز استفاده شده‌اند. اگر ادوات یاد شده را در یک سدان تمام عیار دیفرانسیل عقب ۱۸۱۴ کیلوگرمی گردآوری کنید به سرعتی سریع‌تر از آنچه تصور دارید، می‌رسید.

هنوز هم وقتی بفهمید چنین کاری از کمپانی جنرال موتورز سر زده است طوری برخورد می‌کنید که گویی کار خلافی انجام داده است. انگار این خودروساز چشمانش را بسته و تصادفاً یک خودروی اسپورت تولید کرده است.

این خودرو برخلاف شورلت کوروت‌های C5، C6 و C7 که به‌ترتیب آمدند و نتوانستند به‌مدت ۲۰ سال رقبای سرسختی برای همتایان اروپایی خود باشند، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. علی‌رغم قابلیت‌های بهبود داده شده‌ی کامارو شاهد این نکته‌ایم که واقعاً در مقایسه با قبل پیشرفت قابل توجهی داشته است و تصور کلی از این برند، که نزدیک به یک دهه ثابت بوده است را به تغییر واداشت. وجود تجهیز ضبط داده در این خودروی اسپورت از طرف جنرال موتورز، اطلاعات سطح بالایی از دورهای سپری شده با خودرو را در اختیار قرار می‌دهد. کمپانی جنرال موتورز برای اینکه با خودروهایش آشنایی بیشتری داشته باشید، به شما اجازه می‌دهد به‌صورت رایگان و به‌مدت دو روز با هر مدل جدیدتری از کادیلاک که معرفی می‌شود، تحت تعلیم آموزش رانندگی قرار بگیرید. زمانی‌که شرکت جنرال موتورز یک خودروی اسپورت قوی تولید کند، قطعاً نباید آن را پیش پا افتاده فرض کرد؛ باید در نظر داشت که این خودرو برای تکمیل خانواده‌ی رو به پیشرفت خود پر قدرت ظاهر می‌شود.

پس چرا بیشتر افراد برای تشخیص جنرال موتورز به‌عنوان یک تولید کننده‌ی ثابت‌قدم در حوزه‌ی خودروهای اسپورت مشکل دارند؟ زیرا با عدم دید کافی، تنها به سرزنش این خودروساز اقدام می‌کنند. بهترین حرکات زیرکانه‌ی جنرال موتورز از پروژه‌های پرتحرک‌اش شروع شد و ظاهراً پیشنهادهای بازاریابی کارگزاران قدرتمند جنرال موتورز مانند نام‌هایی چون روس، واگنر، لوتز و جوچر به ثمر رسید-و سپس رها شد تا با عدم تبلیغات لازم، رشد یا آگاهی فروشنده ناکام باقی بماند.

اما ممکن است خود افراد علاقمند نیز نقش بیشتری در عدم توجه به تغییرات جنرال موتورز داشته باشند. البته موارد استثناء هم وجود دارند، مانند مدل‌های سفارشی که فوق‌العاده ظاهر شده‌اند و اغلب نسخه‌هایی غیر قابل انتظار از محصولات جنرال موتورز بوده‌اند که توان عملکردی بالایی در مسیرهای مسابقه‌ای از خود به نمایش گذاشته‌اند. اما ایده‌های ناب جنرال موتورز از حافظه‌های بلند مدت برخی از افراد پاک می‌شود.

مورد ذکر شده شاید کمکی به ارتقاء دیگر محصولات برند جنرال موتورز نکند یا همچنین کمکی در تشخیص تمایز بین این خودروهای خاص با سایر محصولات این کمپانی نکند. رقبای آلمانی ۴۰ سال زمان صرف تولید محصولاتی مشابه با پسوندهای خاص کرده‌اند که امروزه به خودروهایی معروف و محبوب مبدل شده‌اند و توجه‌ها را در هر کجا که باشند به خود جلب می‌کنند که در مقایسه با بیشتر خودروسازان پرکار امریکایی به چنین خصیصه‌ای آن‌طور که باید پرداخته نشده است.

برای مثال امروزه شما به وفور خودروهای کراس‌اوور پنج نفره‌ی پر قدرت دارای حروف "M" یا "AMG" را در خیابان‌ها می‌بینید. شاید چرخ‌های بزرگ‌تری داشته باشند، از کمک‌فنرهای قطورتری استفاده کنند یا از اگزوزهای بلندتری بهره بگیرند. تجهیز کردن یک وسیله نقلیه با این موارد بدین معنی است که خودرویی ذاتاً کسل‌کننده را به‌نحوی مکفی اسپورت کرد تا حین رانندگی با آن احساس لذت کنید.

با خودروی شورلت SS جنرال موتورز خلاف مورد اشاره شده انجام شده است. این خودروساز قدرتمند دقیقاً همان خودرویی را تولید کرده که علاقمندان در انجمن‌ها و منتقدین در نقدها برای یک دهد در حسرت آن بودند: یک سدان دیفرانسیل عقب با توان بالا و یک جعبه دنده‌ی دستی ظریف، توان رقابت با هر خودرویی در این کلاس را به شما خواهد داد.

اکنون تولید شورلت SS متوقف شده است. درحالی‌که مدل‌های دارای حروف M و AMG سدان همچنان در عرصه حضور دارند و بازار فروش نسبتاً خوبی هم دارند شورلت SS در تلاش برای یافتن مشتریانی در بازار برای فروش مدل چهار ساله‌ی خود است که به‌سختی آمار فروش آن از تعداد کلی ۱۰.۰۰۰ دستگاه عبور می‌کند. شورلت SS نیز مانند نیسان 370Z یکی از آخرین خودروهای قدیمی بود که افراد در امریکا برای رفتن به دانشگاه و مدرسه مدل‌های جدید آن را خریداری می‌کردند.

برای مشخص شدن نتیجه‌ی بحث در خصوص این خودرو محدودیتی وجود دارد. در یک مدت زمان ۱۰ ساله یا حدود آن، به نظر می‌رسید شورلت SS دستی با قیمتی مطلوب به علاقمندانش عرضه شود. در طی ۳۰ سال در نمایشگاه‌های خودرو به آن‌ها اشاره خواهد شد و حقایق باورنکردنی در خصوص آن‌ها آشکار می‌شود. افراد به یکدیگر می‌گویند: "شورلت دارای خانواده‌ی سدان‌هایی است که قلب تپنده‌ی آن‌ها یک پیشرانه‌ی ۸ سیلندر تنفس طبیعی است، جعبه دنده‌ی دستی شش سرعته دارند و رانندگی با آن‌ها لذت‌بخش است. همچنین در آینده‌ای نزدیک آن‌ها به فرزندانشان می‌گویند شورلت برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت از حالت سکون تنها به ۴.۵ ثانیه زمان نیاز دارد."

در آن زمان به شورلت SS به‌عنوان سدانی کشیده و قدیمی مشتاقانه نگاه می‌کنیم و می‌گوییم "این خودرو مربوط به زمانی بود که جنرال موتورز عملاً خودروهای اسپورت تولید می‌کرد."